Meryl Streep eindigt in toekomstdrama Extrapolations als stem van een bultrugwalvis

Realistisch is dit aanbod nauwelijks te noemen. De dramaserie Extrapolations van Apple TV+ heeft deze pretentie wel. Om te beginnen wordt elke aflevering geïntroduceerd met grafieken die aantonen hoe erg het met de opwarming over 20, 30, 40 jaar is gesteld. De gevolgen zijn onuitblusbare bosbranden, massale overstromingen, uitgeroeide diersoorten en kinderen die door de vervuiling niet meer bestand zijn tegen het felle zonlicht.

Om de boodschap zo duidelijk mogelijk over te brengen bulkt Extrapolations van de grote namen. In het oog springt Meryl Streep die als een postuum personage opduikt. Zij is de aan kanker overleden moeder van een wetenschapsvrouw, gespeeld door Sienna Miller, die kan communiceren met de laatst overgebleven bultrugwalvis die zij middels computers de stem van haar moeder heeft gegeven. Het vrouwtjesdier is naarstig op zoek naar een mannelijke partner om zich voor te planten, maar dat is een onmogelijke missie.

Echt vrolijk wordt de kijker niet van Extrapolations. De bedenker van de reeks, Scott Z. Burns, heeft een reputatie hoog te houden in onheilsdrama’s. Hij schreef de epidemieproductie Contagion van Steven Soderbergh en was ook betrokken bij de milieudocumentaire An Inconvenient Truth van Al Gore.

Aan alles is te merken dat Burns zijn nieuwe serie als een waarschuwing ziet om zijn tijdgenoten te wijzen op de risico’s die wij lopen. Het woord stikstof valt niet, maar de overige gevaren zijn ingrijpend genoeg. Als de serie in 2060 is aangeland is de aarde verworden tot een woestijn waar leven amper mogelijk is.

Behalve Meryl Streep stelt de serie nog een verzameling topacteurs voor die opduiken in bijrollen; Marion Cotillard, Forest Whitaker, Tobey Maguire, Diane Lane en Edward Norton.

Kit Harrington (Game of Thrones, Brimstone) levert een belangrijk aandeel als de multimiljardair Nick Bilton (een soort Elon Musk in het kwadraat) die allerlei patenten bezit en uitbaat die het milieu kunnen beïnvloeden. Hij eindigt rond 2060 voor het Internationale Gerechtshof van Den Haag waar hij van ecocide wordt beschuldigd.

Extrapolations ziet er bij vlagen indrukwekkend uit. Helaas overheerst de onevenwichtige vertelstructuur waardoor het niet meevalt om met de personages echt mee te leven. Gezien de goedbedoelde boodschap is dat doodzonde.

Meer van onze recensies lezen? Zoek hieronder een serie of blader door de artikelen.