Prins Harry in eerste interview over boek: ‘Enkele familieleden sloten pact met de duivel’

De terugblik van Harry op het overlijden van zijn moeder in een tunnel in Parijs vormt het meest persoonlijke en emotionele segment in zijn interview met Tom Bradby op de Britse zender ITV. Door de ogen van zijn twaalfjarige zelf vertelt hij hoe vader Charles hem op de bedrand het afgrijselijke nieuws bracht. ,,Ik ben bang dat ze het niet heeft gered”, herhaalt de prins de woorden van de huidige koning die zijn verdere leven zouden beïnvloeden.

De audioboekversie van zijn memoires Reserve (Spare in het Engels) die dinsdag uitkomt, dient als omlijsting van de tragedie. De stem van Harry verhaalt hoe Charles langzaam naar de kern van de boodschap komt. ,,Darling boy”, zegt hij. ,,Mummy heeft een auto-ongeluk gehad.” Net als de kijker door dit trauma begrip voor zijn kwellingen krijgt, begint hij aan een langgerekte aanval op de Britse media, volgens hem in meerdere of mindere mate de schuld van alles.

Feit en fictie vermengen zich direct. Als Harry aangeeft op zijn verzoek een deel van de foto’s in de Alma-tunnel te hebben bekeken, stelt hij de reflecties van de lenzen en de gezichten van paparazzi op de motorkap te herkennen. Harry, die als twintiger zelf door de tunnel reed, kent geen twijfel. Zonder de nietsontziende boulevardkranten zou prinses Diana niet zijn gecrasht. ,,Er is daar geen enkel gevaar.”

Harry laat weg dat een Fiat Uno in aanraking kwam met de Mercedes met chauffeur van zijn moeder. Puttend uit zijn eigen ervaringen met de tabloids komt hij tot de conclusie dat fotografen het zicht moeten hebben belemmerd. ,,Als ik terugkeerde naar Londen sprongen ze letterlijk op de auto, waardoor ik geen hand voor ogen kon zien.” De media krijgen daarna de schuld van de getroebleerde relatie met zijn familie.

Stiefmoeder Camilla neemt de rol van kwade genius aan in het geheel. Nadat Harry en broer William hun vader smeekten om niet met haar te trouwen, gebruikte ze haar contacten bij de kranten om het volk voor zich te winnen. Ook zou ze een privégesprek tussen haar en William hebben gelekt. Harry gaat hier tegen de feiten in. De secretaris van Camilla kreeg haar ontslag in 1998, toen duidelijk werd dat zij (en niet Camilla) de geheime nieuwsbron was.

Harry keert tegenover Bradby, een goede bekende van beide broers, telkens terug naar zijn stokpaardje als de journalist hem een ander perspectief voorhoudt. De koninklijke familie, zo stelt hij, leeft in zijn ogen meer in de door tabloids geschetste verhaallijnen dan in de realiteit. En het paleis stelt alles in het werk om de voornaamste leden te beschermen middels briefings aan de pers.

Camilla krijgt de meest kwalijke beschuldigingen toegeschoven. ,,Enkele familieleden hebben een pact met de duivel gesloten”, waarmee Harry doelt op de boulevardkranten. Zijn vader krijgt een pijnlijke sneer. ,,Hij straalde altijd uit niet helemaal klaar te zijn voor het vaderschap: de verantwoordelijkheden, het geduld, de (benodigde) tijd. Zo trots als hij is, zou hij dat zelf toegeven. Maar een alleenstaande vader? Pa is daarvoor niet uit het juiste hout gesneden.”

De faliekant mislukte introductie van Meghan in The Firm overgoot Harry met zijn haat voor de tabloids. Hun vooroordelen - Amerikaanse actrice, gescheiden, gemengde afkomst - kwamen volgens hem voort uit de artikelen in de kranten. De waarschuwing van William aan Harry dat hij niets moest overhaasten met Meghan, komt ook uit deze koker. ,,Misschien voorspelde hij hoe de Britse media zouden reageren.”

Als Bradby, zichtbaar gefrustreerd met de soms paranoïde klinkende uitleg van Harry, vraagt naar de kansen op een verzoening, valt hij in herhaling. ,,Vergeving is honderd procent een optie”, begint Harry. De pers zou dat echter willen voorkomen. ,,Zij zijn de antagonisten die zoveel mogelijk conflict willen creëren.” Het vermeende racisme binnen het koninklijk huis zou ook voortvloeien uit de invloed van de machtige kranten.

De worsteling met William na verwijten van de troonopvolger over het schurende gedrag van Meghan, waarover Harry schrijft in Reserve, blijkt ook te ontspringen uit de breinen van snode hoofdredacteuren en kwaadaardige lakeien. ,,Enkele van zijn medewerkers stopten hem vol met totale onzin”, stelde Harry. ,,Als ik geen therapie volgde en wist hoe ik met woede en frustratie moest omgaan, dan had ik zeker teruggevochten.”

Harry weigert niettemin in de spiegel te kijken. Zijn familie moet van hem toegeven het bed te delen met de media. Zwijgen, zoals het merendeel van de Britten van hem verlangt, is geen optie. ,,Door stil te blijven, bied je de misbruiker de kans door te gaan met misbruiken.” Een conversatie met Harry, zo merkte Bradby, is uiterst gecompliceerd. Wie het niet met hem eens is, werkt samen met de pers of gelooft in hun verzinsels.

Bekijk hier al onze video’s over Show & Entertainment: