Smullen van de eetproef in Robinson: ‘Dit ruikt naar de dood’

Honger
Laatst at ik Kikil. De cabaretier Daniel Arends die ik net geïnterviewd had, raadde me de Nasi Padang Komplit aan bij Waroeng Padang Lapek, zijn favoriete restaurant in Den Haag. De Komplit, een verzameling gerechtjes, was delicieus, op de Kikil na. Kraakbeen van de koe. Dat was effe slikken. Ik moest eraan terugdenken toen ik de eetproef zag, een van de leukste onderdelen van Robinson, en met name de geitenballen. Taaaaai. Verder op het menu bij de Robinsons: maagwanden van een koe, geitentongen en -ogen. ,,Dit ruikt naar de dood”, zei Yuki. En Britte: ,,Gewoon aan Babi Pangang denken.” Prachtige proef. Het kokhalzen van dappere Dyantha die als enige naar voren stapte. En René met twee geitenogen op z’n bordje: ,,Ik heb nog nooit zo intensief oogcontact gemaakt met iets wat ik in mijn mond ga stoppen.” En schijtluis Robbert die deed alsof hij de scholier was die overal naar kijkt behalve naar de docent om maar niet aan de beurt te komen. Om even later - de omgekeerde wereld - wel advies te geven aan René: ,,Kom op, slikken!” Wat een klaagzang. Ze hadden toch zo'n honger?

Held
Nog even over dat eten, want niet iedereen zat te miepen. Zag u Sylvana? Nee, dat slingeren aan een touw was vorige week niet aan haar besteed, maar nu slingerde ze wel zo , hupsakee, de oogballen van die geit naar binnen. Wat een baas! En wat een heerlijk pruilende verliezer was René. ,,Dit verlies ik op ervaring”, sipte hij, onderwijl liet hij de geitenogen uit zijn mond druppelen. ,,Ik heb nog nooit twee van zulke ballen in mijn mond gehad en zij blijkbaar wel.” Dat was niet eens een grap. Tuurlijk René, alsof Sylvana elke maand Marktplaats afstruint, een geitje koopt, het daarna slacht, de oogballen eruit pielt en ze dan lekker doorslikt. ,,Nou, een béétje gelijk heeft hij wel hoor”, lachte  Sylvana toen ik haar hierover sprak. ,,Ik heb vorig jaar een varkensneus doorgeslikt voor een item van StukTV. Dus: neus dicht, verstand op nul en weg was-ie. Heb ik nu ook gedaan.”

Hartzeer
‘Ik heb goed nieuws.’
‘Je krijgt een tweede kans.’
‘Jouw expeditie is nog niet voorbij.’
‘Want in het diepste geheim...’

Sorry, maar ik kan de opmerkingen van presentatoren Nicolette Kluiver en Kaj Gorgels niet meer aanhoren. Het is bekend en ik heb er vaker over geklaagd: kandidaten die op de Eilandraad zijn weggestemd, krijgen nog een kans. Dat moet volgend jaar echt (weer) anders. Neem die van vanavond. Yuki moet vertrekken. René heeft mooie woorden (‘Ik ben een beetje van je gaan houden’), er zijn tranen en omhelzingen. De editor besprenkelt het tafereel met Safe Now (van Henry Jackman), een hartverscheurend muziekje, maar wij kijkers weten: Yuki gaat helemaal nog niet naar huis, misschien wel nog lange niet. Die wetenschap haalt de dramatiek eraf. Spannend is Robinson zodoende al even niet meer: het wordt tijd voor de Samensmelting.

Reageren? expeditiejansen@ad.nl

Luister ook naar de AD Media Podcast:

Bekijk hier al onze video’s over Show & Entertainment: