Met deze smartphones schiet je de mooiste foto's

Main: 48 MP, f/1.78
Telelens: 8 MP, f/2.44
Kleurfilterlens: 5 MP, f/2.4
Ultragroothoeklens: 16 MP, f/2.2

De OnePlus 8 Pro heeft alle camera’s aan boord die momenteel standaard zijn bij high-end toestellen: groothoek-, ultragroothoek- en telecamera. Daarnaast is een zogeheten kleurencamera toegevoegd, om blitse filters over het beeld te gooien. Vaak is de ultragroothoek een beetje het ondergeschoven kindje bij high-end modellen, maar dat is hier dus niet het geval. Bij goede lichtomstandigheden staat hij uitstekend zijn mannetje, met goeie belichting en nauwkeurige kleuren. Ook de portretmodus is prima.

Groothoek: 108MP, f/1.8
Ultragroothoek; 12MP, f/2.2
Telephoto: 12MP, f/3.0

Die niet zo fraaie camerabobbel van de Samsung Galaxy Note 20 Ultra kwam als een verrassing voor veel gebruikers, omdat Samsung meestal juist veel aandacht besteedt aan design. Er zit desondanks wél een uitstekende camera in. Nieuw aan de primaire camera in het toestel is de laserautofocus: daarmee kan de Note 20 Ultra de afstand tot objecten beter schatten, zeker in het donker. Ook de autofocus werkt zo snel als je van een high-end toestel verwacht. Verder is er niet zo gek veel veranderd ten opzichte van de S20-toestellen die eerder dit jaar verschenen.

Groothoek: 48MP, f/1.7
Ultragroothoek: 48MP, f/2.2 aperture
Telephoto: 13MP, f/3.0

Oppo’s dure topmodel is op verschillende fronten indrukwekkend, en het cameraeiland hoort daar zeker bij. De primaire camera met grote sensor presteert erg goed bij weinig licht. De telelens met 5x optische zoom levert scherpe plaatjes af. Ook inzoomen naar 10x levert nog aardige foto’s op. Je kunt nog verdergaan, tot 60x, maar dat resulteert dan wel in een pixelbrij. Oppo gebruikt voor de ultragroothoekcamera een relatief grote sensor. Bij weinig licht presteert het toestel beter.  De beeldhoek van de lens in de Find X2 Pro is dan weer een stuk kleiner dan bij andere toestellen.

Groothoek: 12MP, f/1.8
Ultragroothoek: 12MP, f/2.4
Telephoto: 12MP, f/2.0

Bij de iPhone 11-reeks was de camera een van de belangrijkste verbeteringen ten opzichte van de voorgaande generatie. De Pro-smartphones hebben net als hun voorgangers een camera met telelens, maar nieuw is de camera met ultragroothoeklens. Het schakelen tussen de diverse camera’s gaat soepeler dan we ooit hebben gezien. Het beeld staat stil tijdens het schakelen en het is bijna alsof je door dezelfde lens blijft kijken. Eveneens belangrijk is de aanwezigheid van een nachtmodus. 

Apple had een achterstand op het gebied van fotograferen bij slechte lichtomstandigheden, en haalde die met de 11-reeks in. Een hele handige nieuwe functie in de camera-app is dat je foto’s van de primaire camera achteraf opnieuw kunt uitsnijden om de compositie te wijzigen. Dat gebeurt met informatie van de ultragroothoeklens. Waar Apple nog wel wat achterloopt op de concurrentie is de slow motion-modus.

Groothoek: 50 MP, f/1.9
Ultragroothoek: 40 MP, f/1.8
Telephoto: 12 MP, f/3.4

De aanhoudende malaise tussen Huawei en Google zorgt er mede voor dat de P40 Pro minder interessant werd voor sommige gebruikers (Huawei mag geen Google-apps aanbieden), maar dat maakt de camera niet minder goed. De primaire sensor is nog een slag groter geworden dan die van voorganger P30, wat meer lichtopbrengst en minder ruis geeft. Ook bij de breedbeeld- of ultragroothoekstand valt direct op hoeveel meer detail de P40 Pro laat zien. De nieuwe camera-interface is ook een stap vooruit voor Huawei, wegens iets minder druk.