Via Rico Verhoeven gaat ‘gevaarlijkste man ter wereld’ op voor titelprolongatie bij UFC

Ngannou werd geboren in armoede. Hij groeide op in Batié, een dorpje in Kameroen waar lokale bendes het voor het zeggen hebben. Zijn ouders scheidden toen hij jong was. Sindsdien voedde zijn tante hem op en al op 10-jarige leeftijd ging Ngannou werken in de zandmijnen van Batié, zodat thuis de eindjes aan elkaar konden worden geknoopt. Daar werden de handen gevormd die inmiddels de hardste stoten op aarde kunnen uitdelen.

Zijn kracht viel niet alleen bij de uitbaters van de zandmijn in goede aarde, ook de lokale bendes viel op dat met Ngannou al op jonge leeftijd niet te sollen viel. Diverse keren werd de straatarme kinderarbeider gevraagd om zich aan te sluiten bij een bende, maar hoewel hij daar ongetwijfeld financieel niet slechter van zou zijn geworden, weigerde Ngannou telkens. Hij had het straatvechtersleven van zijn vader niet voor ogen, maar droomde groter: boksen in Europa. 

De Kameroener besloot daarom op 22-jarige leeftijd de zandmijnen vaarwel te zeggen en zich, tegen de zin van zijn familie, te richten op het boksen. Die keuze leek in eerste instantie faliekant verkeerd uit te pakken: niet lang na zijn besluit zijn leven volledig aan de bokssport te wijden, werd hij ziek. Ngannou zette echter door en na een jaar in de lappenmand en talloze bijbaantjes om rond te komen, vertrok hij op zijn 26ste naar Europa.

Eenmaal in Spanje wachtte hem de volgende teleurstelling. Hij werd aangehouden door de grenspolitie en kreeg twee maanden celstraf opgelegd voor het illegaal oversteken van de grens. De onverzettelijke bokser liet zich echter niet tegenhouden en kwam niet lang na zijn gevangenisstraf aan in Parijs. Zonder geld, vrienden of enige vorm van betekenisvol onderwijs te hebben genoten.

Het logische gevolg was, dat hem in eerste instantie weinig anders restte dan een leven op straat. Pas toen hij werd voorgesteld aan Fernand Lopez, een Kameroense MMA-vechter die zijn eigen trainingsfaciliteiten in Parijs had, kwam zijn carrière enigszins op stoom. Lopez was het die Ngannou ervan overtuigde om MMA te gaan vechten. Ngannou zette er zijn boksersdroom voor opzij.

Vanaf toen ging het snel. Ngannou won vijf van zijn zes wedstrijden en twee jaar na zijn debuut in de MMA-scene tekende hij in 2015 een contract bij UFC. Bij de Amerikaanse MMA-organisatie won ‘The Predator’ zijn eerste vijf partijen. In 2018 ging hij op voor zijn eerste wereldtitel, maar de jury was unaniem: tegenstander Stipe Miocic behield zijn titel.

Ngannou brak met zijn mentor, maar ook zonder Lopez stootte hij door. In 2021 kwam het tot een rematch en toen was het wel raak: in de tweede ronde won ‘de gevaarlijkste man ter wereld’ op knock-out. De Kameroense zandmijnarbeider kroonde zich tot wereldkampioen bij de zwaargewichten in het MMA.

Toch is ook Ngannou niet vrij van relletjes. Zo kreeg hij het aan de stok met UFC-voorzitter Dana White. Hij zou te weinig betaald krijgen. Ngannou zou daardoor niet langer dan noodzakelijk aan zijn contract met UFC vastzitten, zo liet de MMA-vechter blijken. De UFC-ster wordt ook gelinkt aan een gevecht met de legendarische bokser Tyson Fury. Alle partijen hebben wel oren hebben naar een episch gevecht, maar de vraag is sowieso onder welke condities.