Deze neurochirurg werd liever bakker: ‘Corona heeft mijn bedrijf eigenlijk geholpen’

Op het moment van het interview is Mirjam van der Mark (38) ontzettend druk met het bakken van koekjes. Een afdeling van het Erasmus MC heeft veertig zakjes besteld bij haar bakkerij Goudbruin in Rotterdam. Gelukkig helpt haar man een handje. ,,Het is een enorme uitdaging, je wil dat de koekjes zo vers mogelijk bij de eindgebruiker terecht komen.” 

Het bakproces heeft raakvlakken met de baan die Van der Mark had voor ze bakker werd, zegt ze zelf. Een paar jaar terug liep ze namelijk nog rond in het ziekenhuis als neurochirurg in opleiding. ,,De neurochirurgie is heel complex. Maar ondernemen is voor mij ook complex, ik doe dit voor het eerst.” 

Een neurochirurg die bakker wordt, je hoort het niet vaak. Net voordat Van der Mark zich volleerd neurochirurg mag noemen, besluit ze dat het anders moet. ,,Dat moment kwam heel plotsklaps, ik zag het niet aankomen.” De jaren daarvoor gaat het werk haar steeds meer tegenstaan en de vermoeidheid neemt toe. ,,Veel specialisten in opleiding krijgen daar in hun laatste jaar last van. Ik had er nooit serieus over nagedacht om te stoppen. Dat idee heb ik altijd naast me neergelegd.” Stoppen is voor een arts bijna onvoorstelbaar, vertelt Van der Mark. ,,Over stoppen wordt nooit gepraat, of alleen in negatieve zin.”

Op de middelbare school wordt al snel duidelijk dat Van der Mark goed kan leren. ,,Ik wist toen al dat ik dokter, advocaat of rechter zou worden. Ik voelde me ook verplicht tegenover de maatschappij om mijn talenten op een nuttige manier in te zetten.”

Het wordt een opleiding tot arts, met als specialisatie neurochirurgie. Maar na heel wat jaren studeren en werken, kan Van der Mark niet meer. Na een paar vrije dagen tijdens de kerst, schrikt ze op een nacht wakker. ,,Het klinkt misschien gek maar ik had een soort openbaring: het kon zo niet verder. Toen zei ik tegen mijn man: ‘Het gaat niet meer’. Hij zei dat als het zo voelde ik daar wat mee moest gaan doen. Daarna heb ik nog een dag gewerkt en me vervolgens ziek gemeld. Ik heb me toen een aantal weken teruggetrokken.”

Van der Mark durft in die zes weken dat ze ‘ondergedoken’ zit geen contact op te nemen met collega’s. ,,Ik was bang dat ze me terug zouden halen. Ik wilde helemaal niet terug naar ‘Alcatraz’, zo voelde het toen voor mij.”

Nadat de storm gaat liggen, krijgt Van der Mark weer wat ruimte in haar hoofd om aan de toekomst te denken. ,,Ik heb mezelf afgevraagd of ik met dit werk door wilde gaan, of ik terug wilde en of ik het miste. Nou, dat was niet het geval. Ik kreeg bijna een fysieke reactie bij het idee dat ik daar weer moest gaan werken.” Van der Mark vraagt een gesprek aan met haar baas. Hij kan er ook niet omheen, ze moet iets anders gaan doen. ,,Ik had op dat moment de beslissing zelf aanvaard, en hij voelde dat ook.”

Twee jaar neemt Van der Mark de tijd om uit te vogelen wat ze wil. ,,Het was ploeteren, want het was niet zo dat ik de volgende dag wist dat ik bakker moest worden. Ik moest door allerlei fases heen. Ik had mijn identiteit heel erg verbonden aan neurochirurg en arts zijn. Daarom vermeed ik borrels ook heel erg. Ik wilde niet de vraag horen: ‘Wat doe je, wat ben je?’ Want dan moest ik antwoorden dat ik niets doe en niets ben.”

Toch lukt het om er weer bovenop te komen. Maar afscheid nemen van het artsenvak lukt niet helemaal, dus gaat Van der Mark bij Humanitas aan de slag in de ouderengeneeskunde. Het blijkt geen match en na tien maanden vertrekt ze weer. 

Maar wat nu, vraagt ze zich af. Ze schakelt een coach in. Die kan haar helaas niet heel veel verder helpen. ,,Het werkte zelfs beperkend. Maar toen begon het idee te leven van bakken en koken. Ik was in die periode sowieso al aan het bakken geslagen omdat ik niet veel te doen had. Ik heb ook wat workshops gevolgd. Mensen die die cursussen geven hebben vaak hun hart gevolgd en stralen plezier uit, dat wilde ik ook.”

Tekst gaat verder onder foto.

Eind zomer 2019 krijgt Van der Mark het idee om een bakkerij te beginnen. ‘Koud starten’ zonder opleiding spreekt de kersverse ondernemer het meest aan. ,,Ik heb toen andere bakkers gevraagd of ik het vak bij hen kon proberen. Uiteindelijk kon ik bij Jeroen van Wisse van Jeroen Bakt Brood terecht. Via hem ben ik ook aan mijn eerste opdracht gekomen.”

Van der Mark bakt dan nog in haar eigen keuken, maar die wordt al snel te klein. ,,Ik wilde een eigen plek om uit te kunnen breiden. Mijn plan was om voor bedrijven te gaan bakken en ik vond daarvoor een prima ruimte. Maar toen die klaar was, brak corona uit. Ik wilde eigenlijk later pas een winkel openen zodra de zaken goed liepen, maar dat is andersom gegaan.”

De coronacrisis zorgt er wel voor dat Van der Mark een bakkerij heeft waar op zaterdag een hele rij voor de deur staat. ,,Corona heeft mijn bedrijf eigenlijk geholpen. We zitten op een gekke plek waar je alleen komt als je het kent, maar doordat veel mensen thuis zijn, gaan ze in de buurt wandelen en fietsen en zien ze ons zitten.”

Bij Goudbruin kun je onder meer terecht voor broden, kaneelbroodjes, focaccia, koekjes, cake en (vegan) krentenbollen. ,,Ik doe het deels alleen dus er zit een limiet aan wat ik kan maken. Soms is alles binnen twee uur uitverkocht, dan is het niet leuk om aan alle volgende klanten een ‘nee’ te verkopen. Misschien dat ik in de toekomst iemand ga aannemen. Maar eerst wil ik alles nog goed uitwerken, ik heb nog zoveel ideeën in mijn hoofd.”

Bekijk hier al onze video's over werk: