Kinderhartchirurg Wouter (41): ‘Een hele dag opereren doe ik op adrenaline’

Heb je vandaag weer een lange en drukke dag voor de boeg?
,,Onze werkdagen zijn eigenlijk altijd lang. Hartchirurgen in het Erasmus MC maken een werkweek van ongeveer 60 uur. We beginnen om 07.45 uur, maar ik ben er meestal eerder, om 07.00 uur al. Ik zie het zelf niet als een drukke dag, het is gewoon weer een nieuwe werkdag.”

Hoe ziet een doorsnee werkweek er voor jou uit?
,,Ik ben veel bezig met de voorbereiding van patiënten. Daar hoort ook het overleggen met alle kinderartsen bij en de bespreking met de patiënt, of alleen de ouders als de patiënt daar te jong voor is. Opereren is ongeveer vijftig procent van mijn werk. Als je opereert ben je heel intensief met dat werk bezig. Fysiek moet je goed in elkaar zitten om dit te kunnen. Een operatie van 3 of 4 uur is kort voor ons. Soms begin je om 08.00 uur en kom je pas om 18.00 uur weer de operatiekamer uit. Sommige operaties duren zelfs nog langer.”

Hoe houd je dat vol, zo lang opereren?
,,Op adrenaline denk ik. Tijdens een operatie heb je niet door hoe lang je bezig bent. Je hoeft tussendoor ook geen sanitaire stop te maken. Bij sommige ingrepen weet je het van tevoren: dit wordt de hele dag staan. Het kan gebeuren dat je te moe bent om door te gaan, wij zijn ook gewoon mensen. Ik kan dan gelukkig altijd een ‘verse’ collega oproepen die het overneemt.”

Welke operaties vind je het ‘leukst’ om te doen?
,,Nederland telt ongeveer 14 kinderhartchirurgen, in het Kinderthoraxcentrum van het Erasmus MC werken er vier. We zijn het enige ziekenhuis in Nederland dat harttransplantaties bij kinderen doet. Dat zijn hele mooie trajecten met een emotionele lading. Als een patiëntje een nieuw hart kan krijgen is dat heel spannend. Het is een prachtig moment als je mag gaan vertellen dat de operatie doorgaat. Ik word enorm blij als ik het geluk zie van de patiënt en de ouders. Daar doe je het voor. Helemaal als je die kinderen later als een heel ander en gezonder mens terugziet op het spreekuur.’'

_{De tekst gaat verder onder deze vacaturetool.}

Welke momenten zijn het meest stressvol?
,,Kinderen die geboren worden met maar één hartkamer, dat zijn erg lastige en intensieve trajecten. Er zijn meerdere operaties voor nodig en kinderen liggen daarna lang op de ic. Dat is voor ouders ook heel zwaar.”

Zijn er patiënten die je meer bij zijn gebleven dan anderen?
,,Sommige verhalen blijven je extra goed bij omdat ze mooi zijn en goed aflopen. Maar soms is het omdat ze niet zijn gegaan zoals je had gehoopt. Kinderen hebben soms een combinatie van afwijkingen: naast een aangeboren hartafwijking ook nog nier- en longproblemen. Dan is het erop of eronder, het lukt niet altijd. Als het misgaat, bespreken we het altijd goed na in het team. Dat moet je echt doen, anders kan je het niet verwerken.”

Wat zijn de belangrijkste lessen die je uit je werk hebt gehaald?
,,Ik heb geleerd om geduldiger te zijn en beter te leren luisteren, daar was ik in mijn beginjaren niet goed in. En je krijgt als hartchirurg lessen in bescheidenheid. We kunnen veel, maar de dingen gaan niet altijd zoals je hoopt dat ze gaan. Wij zijn als chirurgen niet almachtig. Dat zeg ik ook tegen ouders en patiënten. Ik kan geen garanties geven, een operatie blijft soms een onzekere stap.”

Lig je ’s nachts weleens wakker?
,,Aan sommige patiëntjes denk ik meteen als ik ‘s ochtends opsta, maar ik lig er niet van wakker. Wat helpt is dat ik alles met mijn vrouw kan delen. Ik kan me voorstellen dat het lastiger is om dit werk vol te houden als je alleen thuis komt. Je moet een uitlaatklep hebben. Maar je kan natuurlijk ook altijd tegen je collega’s aan kletsen.”

Hoe laad jij jezelf op na een lange dag?
,,Na het werk of in het weekend vind ik het heerlijk om met mijn vingers in het groen zitten. Of naar de sportschool te gaan. Even mijn hoofd leegmaken en met mijn lichaam bezig zijn. Het is belangrijk dat je voldoende energie haalt uit je werk. Dat zit bij mij wel goed. Een vriend van me zei laatst: ‘Volgens mij vindt niemand zijn baan zo leuk als jij’. Dat klopt denk ik wel. Ik heb er altijd weer zin in.” 

Lees hier ook het eerste deel van deze reeks over specialist incidentbestrijding Robert Noteboom.

In steeds meer operatiezalen helpt een operatierobot een handje mee. Chirurg George van der Schelling van het Amphia Ziekhuis in Breda vertelt hoe dat in zijn werk gaat: