Dankzij deze struik ruikt je tuin deze winter heerlijk zoet en kruidig

Als het roofdierenhuis van Artis. Zo ruikt de codonopsis, een vaste plant met een bleekblauw klokje. Het blad van de cercidiphyllum, een boom uit Japan, geurt in de herfst naar gebrande suiker en de klimroos 'Francis E. Lester' kun je met je ogen dicht herkennen aan een zware, meters ver dragende geur van abrikozen, sinaasappelen en bananen met een vleugje muskus. Als ik deze roos zou moeten verkopen, zou ik zeggen: een muur van geur, zo stevig dat je er je fiets tegenaan kunt laten leunen.

Reseda ruikt naar verse fruitsalade, afrikaantjes naar pruimtabak, dracunculus naar hondenpoep, varens naar hooi en iris graminea naar abrikozenjam. Krokussen en sneeuwklokjes ruiken naar honing en muurbloemen naar viooltjes. En viooltjes naar muurbloemen natuurlijk.

Geur kan met een verbazingwekkende hevigheid herinneringen oproepen en die zijn natuurlijk voor ieder mens verschillend. Voor mij, een buxushater, stinkt buxus naar kattenpis. Maar wie aan de buxushaagjes in grootmoeders tuin goede herinneringen bewaart, zal daaraan met heimwee terugdenken. Voor hem of haar zal buxus geuren in plaats van stinken.

Ik val 35 jaar terug in de tijd als ik chimonanthus praecox ruik. Ik woonde toen in Engeland. Ik zie mezelf de heuvel aflopen om een vriendin met een bos geurende chimonanthus-takken te verrassen. Bij haar huis aangekomen zie ik dat het in lichterlaaie staat. Ik ben nog net op tijd om het rieten dak naar beneden te zien komen. Het uit de stal geredde paard loopt zenuwachtig hinnikend rond. De geur van chimonanthus zal voor mij altijd vermengd zijn met een vleugje brandlucht.

Bekijk hieronder de populairste video's over wonen: