Konjanan: ,,Ik ben geboren en getogen in Zwolle en heb gevoetbald bij Be Quick. Al speelden veel jongens met Molukse roots bij CSV. Technische voetballers, vaak. Die roots zitten diepgeworteld bij mij. Ben vaak op de Molukken geweest. Mijn familie daar, weet wat er speelt.

Muziek heeft me altijd geboeid. House. Meteen verkocht. Hardcore, begin jaren negentig. Trance, techno... De beats, de ritmes. Op mijn zestiende ging ik met mijn grote neven naar Impulz. Met de auto vanuit Zwolle naar de Brabanthallen. De sfeer, de muziek; wat vet... Verder ben ik in hart en nieren PEC Zwolle-fan. Ook daarin was ik hardcore, we gingen voor elkaar door het vuur. Het is lang mijn lifestyle geweest: muziek en voetbal.

,,Samen met een vriend begon ik. Kijken wie de platen het best gelijk kon leggen op draaitafels. Elkaar uitdagen, elkaar beter maken. Zware competitie. Tot hij een vriendin kreeg.

Ik ging door. Draaide op steeds grotere feesten. In februari 2009 startte ik samen met mijn vriend Joshua Kayn een eigen feest in Hedon: Deep. We hebben moeten vechten voor onze positie, zijn vanaf nul begonnen. We organiseerden het een paar keer per jaar. Langzaam kregen we een vast publiek. Na de komst van het nieuwe Hedon, vijf jaar geleden, liep het vol. Zevenhonderd man, meerdere DJ’s, verschillende stijlen, het werd één grote familie.

Ik was bezig om minder op te treden en meer studiomuziek uit te brengen. Alleen Deep zou ik blijven doen. Ik keek uit naar het tienjarig jubileum, dat werd speciaal. Tuurlijk. Zo lang een eigen clubavond draaien; ik ben daar trots op.

,,In de zomer van 2017 was ik bezig met de nieuwe studio. Spullen verhuizen, klussen met mijn oom; dat, dus. Ineens zeg ik tegen hem: ‘Ik kan mijn arm en been gewoon niet bewegen, man. Wat is dít?’ 

De dokter verwees mij door naar een neuroloog. Allerlei onderzoeken, allerlei uitslagen. Pas in november kwam het telefoontje. Of ik even naar het ziekenhuis wilde komen. Een goede vriendin ging mee. Of we even wilden gaan zitten. Het werd gevoelsmatig een opgewekt, normaal gesprek. Toen kwam de mededeling.

De vriendin begon te huilen. Dit is niet goed, dacht ik, ik kende het ziekteverloop. Deze ziekte ging mijn zenuwstelsel aantasten, het kon foute boel worden. Ik werd strijdbaar, maar twee dagen na de diagnose werd ik ziek en begon ik wazig te zien. Als dit nu al gebeurt, dacht ik, hoe snel gaat dan de rest?

Toch knapte ik vrij vlot weer op. Tot oktober vorig jaar ging het aardig. Toen begon ik weer wazig te zien en werd ik weer ziek. Tot nu, zo’n beetje. Denken lukt niet altijd even goed, concentreren ook niet. Soms kom ik slecht uit mijn woorden.’’

Konjanan valt stil, draait met zijn ogen. Na een korte pauze: ,,Een aanval. Zoals ik die vaker heb. Waar waren we gebleven… Oh, ja. Van de neuroloog begreep ik in eerste instantie dat ik alles kon blijven doen. Alcohol en roken? Geen probleem, meneer! Nadat ik zelf gedegen onderzoek deed, trok ik een andere conclusie. Inmiddels leef ik als een monnik. Alles doe ik om zo fit mogelijk te blijven.

Ik heb de agressieve vorm, er is haast geboden. Als het zo doorgaat, zit ik binnen vijf jaar in het laatste stadium van MS. Genezing is niet mogelijk. Er zijn wel verschillende behandelmethodes om de ziekte te rekken. Ik kan daar heel veel over vertellen, 2018 heeft compleet in het teken gestaan van research. Of lifestyle te maken heeft met MS? Kan, in combinatie met factoren als vaccinaties, darmaandoeningen en lekkende vullingen in kiezen. MS kent vele triggers.

Door mijn research heb ik inmiddels een eigen behandelplan opgesteld, met als basis een speciale stamceltransplantatie in Mexico. Die kost, reiskosten, chemotherapie, nazorg en alles inbegrepen, zo’n 75 duizend euro.

,,Het is alarmfase 1, ik kan niet zoveel meer. Crisis voor een ZZP’er. Drie vrienden zijn begonnen met de crowdfunding #RoyAgainstMS. Die begint grootse vormen aan te nemen. Er is inmiddels een team van meer dan twintig mensen mee bezig. De actie start officieel tijdens het jubileum van Deep en loopt door tot 8 juni.

Het jubileumfeestje wordt anders dan ik in eerste instantie had gehoopt. Inmiddels hoop ik op andere dingen. Op een permanente stichting die meer mensen met MS helpt. Waarbij het Deep-jubileum het startpunt vormt. En het doet me zoveel, man, de steun en het medeleven. Alle DJ’s die willen komen, alle professionals die opstaan om mij te helpen; kennelijk mogen ze me.’’