Slagerij
Het jonge stel nam vijf jaar geleden het bedrijf over van Walter Stern. De jonge. "Diens vader, ook Walter, kwam als Joodse man in de jaren dertig naar Nederland en startte in 1937 een slagerij op de huidige locatie aan de Thomas à Kempisstraat", vertelt Jos. De 'jonge' Stern nam in 1964 de slagerij over en breidde die uit met twee vestigingen. "Een in de Diezerstraat op de plek waar nu Bakker Bart zit.

Aan de zijkant van de gevel kun je het nog zien staan." De andere slagerij was een onderdeel van de Autorama, een grote supermarkt op de plek waar nu de Jumbo zit. "Het was een heel welvarende tijd", benadrukt Langenkamp. "Er zaten in dit stuk van de straat acht slagerijen, waaronder die van Stern. Niet zo gek, want er waren toen nog niet zoveel supermarkten, mensen kochten hun vlees nog bij de slager. Met zijn specerijen en eigengemaakte vleeswaren wist Stern de klandizie aan zich te binden. Ze stonden rijendik voor de deur." Tot de supermarkten definitief de markt veroverden, toen richtte hij zich meer en meer op catering.

Bijbaantje
Langenkamp kwam halverwege de jaren negentig bij Stern terecht. "Ik had de middelbare hotelschool gedaan, een tijdje in Antwerpen gewerkt en bij MartinAir Partyservice gewerkt voordat ik in Zwolle kwam wonen en een studie marketing en management ging doen. Als bijbaantje werkte ik voor Walter", zegt Jos. "Ik was gefascineerd geraakt door het cateringvak bij MartinAir. Dat is zó veelzijdig en uitdagend en doordat het iedere keer weer andere omstandigheden zijn, blijft het verrassend."

Overname
Langenkamp wist zich, onder de hoede van Stern, op te werken tot zijn rechterhand. "De lijntjes werden korter en ik had steeds meer de mogelijkheid om mijn stempel ergens op te drukken." En toen het aanbod kwam om de zaak over te nemen, hoefde Langenkamp zelf niet lang te denken. "Maar ik wilde per se geen 'onbekende' compagnon. Ik wilde het liefst alles in eigen hand houden. Het was voor mij heel natuurlijk om mijn vrouw Maria daarvoor te vragen." De van oorsprong Deense Maria moest daar wel even over nadenken. "Ik heb eigenlijk niks met horeca of catering", vertelt ze. Maria was in Denemarken opgeleid tot accountant en nadat vakantieliefde Jos zijn grote liefde naar Nederland had gehaald, werkte ze bij Alfa Accountants. "En nu doe ik het administratieve deel van de Partyservice", zegt ze. "Daarnaast geef ik leiding en ondersteuning binnen het bedrijf. We doen elk waar we goed in zijn en geven elkaar daar ook de ruimte voor."

Die ruimte willen ze nu ook hebben voor het hele bedrijf. "Het pand is gewoon verouderd", zegt Jos. "We groeien er uit. Er zit weliswaar een groot terrein achter het pand, maar ook daar begint het te nijpen."

Zoektocht
Hoewel ze al bij de overname hadden willen verkassen, bleek dat toen financieel niet haalbaar. "Daarom hebben we in alle rust de afgelopen jaren de partyservice geleid en zijn we ongeveer anderhalf jaar geleden begonnen met onze zoektocht naar een nieuw pand." En dat werd een unit in een groot bedrijfsverzamelpand op Bedrijventerrein de Vrolijkheid. "We hebben daar een hal van 340 vierkante meter groot en tien meter hoog. Dat konden we helemaal naar onze wens inrichten. We hebben er zelfs een extra verdieping in laten maken. Nu hebben we dus twee keer die oppervlakte tot onze beschikking." Die enorme zee aan ruimte betekent niet dat ze ook enorm willen gaan groeien. "Dat is helemaal niet de opzet. We gaan verhuizen om meer ruimte te hebben om efficiënter te werken en nieuwe ideeën de ruimte te geven. Dit moderne pand past ook beter bij ons. Een paar jaar geleden veranderden we onze huisstijl, nu is 'ons huis' aan de beurt."