Je hoort het vaker. Mensen zitten tegenwoordig in hun eigen bubble. Gewoon elkaar groeten schiet er soms al bij in. Terwijl zo'n klein gebaar al veel kan betekenen. Je wordt gezien. Je doet ook mee. Maar ja. Hoe stimuleer je dat mensen even naar elkaar zwaaien? Kan je iets verzinnen dat voor die prikkel zorgt? Corinne Tijsseling is welzijnswerker en actief voor wijkvereniging Wipstrikkwartier. Tijdens een interview met de Stentor over een onderzoek onder ouderen kwam ze spontaan op het idee van ‘zwaaivrijwilligers'. Wijkbewoners die het leuk vinden om heel gericht mensen te groeten. Niet alleen ouderen, maar iedereen eigenlijk. ,,Toen het in de krant stond, kreeg het een eigen dynamiek. Ik werd er best veel op aangesproken.’’