Steeds minder muskusratten in Overijssel en Drenthe

Het waterschap krijgt de populatie muskusratten steeds beter onder controle. In 2020 werden 2686 muskusratten gevangen, vorig jaar waren dat er bijna 1000 minder, namelijk 1742. Dat is een flinke daling ten opzichte van 2016. Toen werden in het gebied 10.105 muskusratten gevangen. Wat betreft de beverratten, daarvan zijn er vorig jaar slechts 7 gevangen.

Muskus- en beverratten vormen door hun gedrag een risico voor dijken en de natuur. Ze worden gevangen omdat ze gangen en holen graven in dijken en oevers. Een volwassen muskusrat kan met gemak twaalf kruiwagens vol zand per jaar verplaatsen. Dijken raken daardoor verzwakt en kunnen (deels) instorten.

Het doel van het waterschap is om de dieren terug te dringen tot aan de Duitse grens. ,,Hiervoor speuren muskusbestrijders langs bijna 20.000 kilometer, dijken, rivieren en kanalen’’, zegt Breun Breunissen van het waterschap. ,,Daarbij letten zij op uitwerpselen, vraatsporen en tunnels die de ratten maken om bij het water te komen. Zo krijgen we de populatie steeds beter in de greep en hopen we in 2035 het terugdringen af te sluiten.’’

Ondanks de daling blijft het speurwerk volgens Breunissen een uitdaging. ,,We moeten alert en scherp blijven. Voor je het weet, loopt de populatie weer op. Naast zijn graafschade is de muskusrat berucht om zijn ongeremde voortplantingsdrift. Van elk paartje komen jaarlijks zo’n twintig nakomelingen. Een vrouwtje kan in het jaar van haar geboorte al de eerste jongen werpen en zelfs meerdere keren per jaar een nest werpen.’’

Door meer te bestrijden bij de bron langs de watergangen neemt de populatie jaar na jaar af, weet Breunissen. ,,In het voortplantingsseizoen bezetten mannetjes en vrouwtjes paarsgewijs een hol. Dan zijn de dieren redelijk honkvast. In deze tijd worden klemmen bij het nest geplaatst en zo worden de muskusratten gevangen.’’

Doordat de populatie steeds kleiner wordt, treffen de mannetjes en vrouwtjes elkaar in het ‘trekseizoen’ steeds minder en is de vermenigvuldiging daardoor ook minder.