Te veel indrukken in show Thomas Orkest

De bedoeling was goed: naar aanleiding van het jubileum van theater Odeon een muzikale avond wijden aan 175 jaar wereldgeschiedenis. Een heel team is maanden bezig geweest om het cinematografische materiaal te verzamelen en te ordenen. En de technische uitvoering van de symfonische stukken, in combinatie met de projecties op drie gigantische schermen was, zoals gebruikelijk bij dirigent Patrick Curfs en zijn mensen, nagenoeg perfect. Maar je kunt overdrijven.

Gelukkig stoof, na indrukwekkende maar een tikje bombastische solobijdragen van vocalisten Jeroen Manuhutu en Jet Mineur, de verrukkelijke Ellen ten Damme het toneel op. Dit podiumbeest zoog met Duitse liedjes, onder andere van haar recente cd Berlin, alle aandacht naar zich toe en maakte met haar acrobatenlijf een rondje op haar handen over het toneel. Na alle zware kost was Ten Dammes ondeugende en provocerende act, met heerlijke zang en geflirt, een verademing.

Het duurde echter tot ver na de pauze voordat Curfs met de vierde solist, crooner Humphrey Campbell, verstilling bracht. Patrick begeleidde Campell, samen met de bassist en gitarist van Thomas Orkest, uiterst subtiel op sopraansaxofoon in Brian May’s Too much love will kill you. Met een zeer persoonlijke muzikale ode aan zijn echtgenote en zijn op 13 december jarige zieke zoontje wist Curfs de aanwezigen vervolgens diep te ontroeren.

De overload aan beeld en geluid was daarna wat makkelijker te verdragen, hoewel muziek en film elkaar in de weg bleven zitten. Een kritische regisseur had wonderen kunnen verrichten voor het programma Weet je nog wel? Gelukkig slaagde met name na de onderbreking Campell er in luchtigheid in de show te brengen met swingend werk van Frank Sinatra en Elvis Presley. Het was echter Ellen ten Damme die met haar gekkigheid de lachers op haar hand kreeg.

Thomas Orkest met Weet je nog wel?

LICHTE MUZIEK

door Hans Invernizzi

Gezien: de Spiegel Zwolle, 13/12